تشكيل مجلس خبرگان، خود به خود، بحث آينده رهبري در نظام اسلامي را مطرح ميساخت؛ اما شرايط و حساسيت ويژهاي كه در آن زمان وجود داشت، مانند بيماري حضرت امام، مسأله جنگ و نوپا بودن نظام، كه هر لحظه، از سوي دشمنان تهديد ميشد، خبرگان را بر آن داشت تا با جديت بيشتري به مسأله رهبري پس از حضرت امام بپردازند و اطمينان و آرامش خاطر بيشتري را در جامعه به وجود آورند. سه سال قائم مقاميباتوجه به شرايطي كه قانوناساسي براي رهبر ذكر كرده بود، كه از جمله آنها مرجعيت بود و مراتب علمي و سياسي و سوابق مبارزاتي و همراهي با امام، تنها كسي كه در آن مقطع ميتوانست جانشين امام تصور شود، آقاي منتظري بود و تا حدودي نيز اين مسأله، در اذهان آحاد جامعه شكل گرفته بود.البته اين تعيين جانشين از سوي خبرگان، با عنوان قائم مقام رهبري صورت نگرفت و نظر واحدي كه خبرگان در اجلاسيه فوق العاده آبان 1364 به آن رسيدند، اين بود كه خبرگان رهبري، در اين زمان، ايشان را مصداق منحصر به فرد بخش اول از اصل يكصدوهفتم قانوناساسي ميدانند كه پذيرفته اكثريت قاطع مردم براي رهبري آينده است.در آن اجلاسيه، بنابراين گذاشته شد كه اين خبر، علني بيان نشود؛ ولي با اصرار علاقهمندان به آقاي منتظري و زمينهسازي برخي مطبوعات، زمزمههايي از سوي برخي اعضاي مجلسخبرگان، در اين باره به گوش رسيد و سرانجام اين خبر به صورت رسمي اعلام شد. از آن پس،, ...ادامه مطلب